ใครๆก็ชอบไปเที่ยวจริงๆนะ เมื่อก่อนตอนท้องอ่อนๆ กลางๆ แก่ๆ คลอดมา 2 เดือน 3 เดือน 4 เดือน 5 เดือน 1 ขวบ จนถึงตอนนี้ เฌอปาเข้าไป 8 ขวบ ฌานก็ 6 ขวบแล้ว ไม่เคยมีสักปี ที่จะไม่ได้กางเต้นท์ คือคนที่บอกว่า ลำบาก ลูกเล็ก กลัวลูกป่วย มันคือข้ออ้างอ่ะ ออกไปอยู่บนดอย อากาศดีกว่าในเมือง ร้อยสามสิบแปดแสนแปดหมื่นล้านเท่า เห็นจะได้ อากาศเย็นก็เตรียมเสื้อผ้าให้พร้อม เตรียมยาที่จำเป็นไป เตรียมเมนูอาหารไป ในกรณีที่ลูกเป็นแบบเฌอฌาน จริงๆไม่ต้องเตรียมเพราะบนดอยผักอร่อย สด จะแย่ ผลไม้เพียบไป ก็เลยยังมองไม่เห็นความยากลำบากที่จะพาลูกแค้มป์ปิ้ง สักกะครั้งเดียว
ถามใจตัวเองดีกว่า ว่าใจไม๊ ที่จะพาไป ถ้าใจก็เก็บเป๋าไปเหอะ เราไปกางเต้นท์ในที่บนดอยไม่ได้ไปกางที่สนามรบตะเข็บชายแดนที่เค้ายิงกันซะหน่อย จริงๆแล้ว ออกไปแค้มป์ปิ้งเนี่ย ไปแบบสบายๆ อย่าไปกะเกณฑ์ ว่าจะต้องไปให้ครบ เสียเวลามาแล้ว เมื่อก่อนเค้าก็คิดแบบนั้น โอ้ยย ขอบอกว่าเหนื่อยมาก ถ้าไปแบบสบายๆ เหนื่อยก็นอนพัก ถึงก็ช่างไม่ถึงก็ช่าง เริ่ดจะตายไป ไปถึงก็ไม่ต้องไปหาสวรรค์วิมานมากิน เช่นขึ้นดอย แต่จะแล๊กคาราเมลแม็คคิเอโต้ งี้ ขึ้นดอยก็ต้องกาแฟดอย ไม๊
ปกติเวลาเค้าไปดอย เค้าจะมีเครื่องครัวของเค้า ไปครบมาก ขอบอก และ ขอบอกอีกที มีเมียคือการลงทุน ท่องจำไว้ อิอิ ออกเดินทางต้องคำนวนระยะทาง และเวลาที่ใช้ ว่า จะถึงกี่โมง ต้องเผื่อเวลาสำหรับ เช่น เมียท้องแก่ ก็เข้าห้องน้ำบ่อย เข้าสะให้พอใจ ถ้าเข้าเส้นตากแล้ว ปั๊มหายากหน่อย ต้องออกจากบ้านเช้ามืดเผื่อเวลาเมียเข้าห้องน้ำ ลูกปวดอึ แวะทานข้าว ทำนองนี้ ไปถึงถ้าเลย 4 โมงไปแล้วก็ควรแวะนอนในเมืองก่อน อย่าดันทุรังขึ้นไป ทางกลางคืนเราไม่เชี่ยว มืดมากกกขอบอก ถ้าไปถึงสักบ่าย 2 - 3 ก็ แวะตลาดเย็น พอมีขายแล้ว ซื้อผัก เนื้อสัตว์ ไข่ ไป เตรียมทำอาหาร จริงๆคือจะบอกว่า การแพ๊คของสำหรับไปแค้มป์ปิ้งสำคัญนะ เค้าเอง จะเตรียมหมด เครื่องปรุง ชุดเล็ก แพ๊คใส่กระปุกแยกไว้ ซิปล๊อคกันหก ต้องเตรียมให้ครบ ถ้าขาดเหลือก็ไปซือ้เอาข้างหน้าได้ เพราะบางที บางอย่าง บางที่ บางดอยก็ไม่มีขาย เช่น แรดจะทำอาหารวิจิตร โดยใช้วัตถุดิบตามดอย ก็ควรติดเครื่องปรุงวิลล่า ไปนิดนุง ทำนองนี้เป็นต้น แต่สำหรับ ผู้ที่ไม่ภิรมย์กับการทำอาหารก็ไปหาซื้อของกินขึ้นดอยจากตลาดต่างๆได้ มีหมดแหละตลาดนัดตอนเย็น ถ้าดอยที่มันดังๆอ่ะนะ ขับไปเจอแวะซื้อเลย จี๊ดดด ขอบอก ส่วนการกางเต้นท์นะเหรอ สาสิ สาจัดการ แบ่งหน้าทีกันไป ช่วยๆกัน
การจัดทริปสำหรับไปแค้มป์ปิ้ง ก็ควรจะมีเวลามากกว่า 5 วันนะ ถ้าสบายๆ ปกติเค้าไป 8-14 วัน ไปได้เท่าไหร่ก็ลองจัดเวลาดู การไปกางเต้นท์ 1 ที ควรมีเวลาสัก 2 วัน ไม่ใช่ที่ ละ 1 วัน มันเหนือ่ยเกินไปสำหรับ คนมีลูกที่จะหอบลูกวิ่งไปวิ่งมากางแล้วเก็บ เก็บแล้วกาง หาเวลาพักผ่อนนั่งนิ่งดูพระอาทิตย์ขึ้น ตก ลมเย็นๆหมอกหรูๆ บนดอยกระแทกหน้าดีกว่า การดื่มด่ำกับสิ่งที่พบ มันต้องใช้เวลา ไม่ใช่เที่ยวแบบฉาบฉวย รวยเซลฟี่ งี้ไม่จี๊ด และขอเถอะ จากใจ ผู้คร่ำหวอด ชะนีผู้ใดไปดอย ขอความกรุณาอย่าใส่ส้นสูง นุ่งกระโปรงสั้น กรีดอายไลน์เนอร์ บางทีเจอแบบ ใส่กระโปรงหนังค่ะ รองเท้าบูท คือมันเป็นดอย ที่มีภูเขา ต้นไม้ สายหมอก น้ำค้างงี้ ไม่ใช่สยาม ปารีส โตเกียว แต่งตัวก็ต้องดูด้วยว่า ที่นี่ที่ใด 555 ตลกมากกก เห็นแล้วเอ่ออออ ผีบ้านผีเรือนคงไม่ได้ทัก หรือกระซิบก่อนออกจากบ้านใช่ไม๊ถึงทำได้ขนาดเน้ รูปถ่ายออกมาจาได้ เออ ซึบซับกับคำว่า ธรรมชาติบนดอยที่น่ามอง หากท่านอยากเจอ สามารถพบเห็นชะนีที่ไม่ฟังผีบ้านผีเรือน ได้ตามดอยต่างๆเช่น อ่างขาง ปางอุ๋ง เจอทุกปี ค้าาา ถ้าไปจ๊ะเอ๋เทศกาลนะ กลับบ้านเหอะ เข็ด มาถึงก็เกาหลีแว๊กๆๆ อินทนน์ ขนาด ขุนยวมทุ่งบัวตอง โน้นนนนางปีนขึ้นไปถึงข้างบนด้วยรองเท้าบูทถึงหัวเข่าคร้าา 555 ทำไปได้เนอะ
วันนี้เราขี้เกียจเขียนแล้ว ต่อคราวหน้านะ จะมาบอกเรื่องของของใช้ที่ต้องเตรียม และจำเป็นมากๆ สำหรับการพาลูกน้อยหอยสังข์ขึ้นดอย อย่าไปใช่ไม๊ล่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น